De Diemelsee is een recreatief waterparadijs als geen ander stuwmeer in het Sauerland, nergens anders in het Sauerland kunnen wandelaars zo steil van natuurlijke kliffen op een meer neerkijken, de dorpen hebben rode in plaats van leigrijze daken en in geen enkel ander deel van de regio staan zoveel Romaanse kerken.
Schoon, fris, open water - alleen al de aanblik ervan zet je hersenen in vakantiemodus. Stranden, zwemgelegenheden en bootverkeer aan de rand van het Sauerland - dat is de Diemelsee.
De warmste zomerdagen lokken veel Sauerland en gasten naar het enige meer in de regio waar je onbeperkt kunt watersporten. Het stuwmeer wordt alleen gebruikt om het waterpeil in de Weser te reguleren. In tegenstelling tot de meeste andere stuwmeren in Sauerland wordt hier geen drinkwater geproduceerd - wat goed is voor ons, want we kunnen onze voeten afkoelen aan de oever voordat we aan onze panoramatocht beginnen.
De eerste etappe is de gemakkelijkste. De St. Muffert brengt ons over het meer naar de stuwdam. Stefan Koch, de kapitein en eigenaar van het schip, heeft een paar tips voor me over waar ik het beste uitzicht kan vinden: "Mijn schip is vernoemd naar het rotsachtige uitzichtpunt daarboven." Hij wijst bijna verticaal omhoog het bos in. "Maar vanaf de Eisenberg - dat is waar je bijna de berg op klautert - zijn er ook twee geweldige uitzichtpunten. Dat zijn eigenlijk mijn favoriete plekken." Dan moet hij weer de microfoon pakken en de andere passagiers vertellen wat er links en rechts te zien is. "Links van ons ligt de Itterarm van de Diemelsee. Het achterste deel ervan is een natuurreservaat. Het is een van de weinige delen van het meer waar je niet mag zwemmen of varen." Hij is een scheepskapitein met hart en ziel en is vooral blij met de wandelaars die zijn "passagiersstoomboot" als wandeltaxi gebruiken.
De route slingert zich vervolgens te voet over de Eisenberg omhoog. Het uitzicht opent zich meermaals, nu eens naar de kerktorens van Padberg midden in de bergen van Sauerland, dan weer naar het open water en dan weer naar het zacht glooiende, open weidelandschap van het Waldeck Land. Kort voor zonsondergang komt de beloning voor de klim: St. Muffert. Een omlijsting van bomen overspant het uitzicht over de twee armen van de Diemelsee, terwijl de zon rechts tussen de bomen door zakt. Deze onbeschutte rots boven het meer is echt een Sauerland-Seelenorte.
Na zo'n bergtocht kijk ik dubbel uit naar de gezellige accommodatie in een van de dorpjes. De dorpen aan de Diemelsee zien er anders uit dan in de rest van Sauerland. De daken zijn rood, de vakwerkhuizen zijn bruin, rood of zwart - alles is kleurrijk. Maar vooral de kerken zijn opvallend: nergens anders in de regio staan zoveel oude romaanse kerken uit de hoge middeleeuwen. Direct naast een van deze kerken opent Helmut Walter de deur naar de toekomstige kloosterherberg in Flechtdorf. "Dit was altijd een Extrem-Extrem gebied. In de late middeleeuwen, toen er overal nieuwe gotische kerken werden gebouwd, konden wij ons er geen veroorloven. Toen kwam de reformatie en de mensen hechtten eerst niet veel waarde aan mooie kerken. En toen het later belangrijk werd, was er weer geen geld. Vandaag de dag zijn we blij met de architectonische juweeltjes die zijn overgebleven."
Helmut Walter renoveert een van de meest waardevolle schatten van de regio samen met een paar andere gepensioneerden en betrokken burgers uit Flechtdorf. Naast de kerk is er nog veel over van de voormalige benedictijnenabdij uit de 12e eeuw. Met een enorme sleutel opent hij een eikenhouten deur op roestige scharnieren aan het einde van een kromme houten trap. Daarachter is een hal met ruwe stenen muren en een ongelijke vloer. "Dit was de slaapzaal van de lekenbroeders," legt de eerste voorzitter van de kloostervereniging uit. "Toen we het overnamen van de boer die eigenaar was van het huis, lag de hal tot aan het dak vol met hooi. De onderste laag stamde waarschijnlijk uit de tijd voor de Tweede Wereldoorlog. In een hoek vonden we explosief materiaal onder het hooi, dat daar waarschijnlijk was verstopt voor de geallieerden aan het einde van de oorlog. Helaas was er niets van waarde. Het hooi was overigens nog in goede staat. De boeren uit het dorp konden het voeren."
De zaal kan nog niet worden gebruikt omdat het plafond enigszins vervallen is. Renovatie is het volgende project van de vereniging. In een ander deel van het gebouw zal binnenkort een reizigersherberg klaar zijn voor bewoning: hier worden eenvoudige kloostercellen gebouwd, de inrichting een smaakvolle mix van nieuw en oud, geen comfort maar geweldige verhalen van de gastheer over vermoorde abten en sinistere kloosterintriges. Wie heeft er een televisietoestel nodig met zoveel hoofdcinema? Perfect voor iedereen die de nacht op een heel andere manier wil doorbrengen. Alles is een beetje anders op Diemelsee.